Rys historyczny

Jedna ze starszych i znaczniejszych miejscowości kujawskich, gniazdo rodowe Godziembów. Oni to przed 1325 r. fundowali tu kościół. Później Lubrańscy sprowadzili tu kanoników regularnych oraz otrzymali w 1509 lub 1512 roku prawa miejskie dla Lubrańca od Zygmunta I. Zakonnicy byli t do 1818 roku. Prawa miejskie utracił Lubraniec w 1867 roku, a odzyskał w 1919 roku.  Po znacznych zniszczeniach podczas wojen szwedzkich, staraniem konwentu odbudowano, a nawet powiększono w 1689 roku kościół lubraniecki. Dodano mu wtedy jeszcze jedno wezwanie, a mianowicie Najświętszej Maryi Panny. 

Od 1818 roku opiekę nad parafią przejęli proboszczowie wywodzący się z duchowieństwa diecezjalnego, którzy w 1822 roku otrzymali od Stolicy Apostolskiej tytuł prepozytów.  Na początku XX wieku postanowiono zastąpić stary kościół nową świątynią. Z inicjatywy proboszcza Stanisława Muznerowskiego, według projektu Tomasza Pajzderskiego, z wykorzystaniem części murów poprzedniego, wybudowano nową świątynię, konsekrowano 16 lipca 1909 roku przez bp Stanisława Zdzitowieckiego. 

Jest to kościół murowany w stylu neogotyckim, kryty dachówką. Wewnątrz na lewej ścianie znajduje się tablica erekcyjna z 1497 roku z piaskowca z podobiznami fundatorów poprzedniego kościoła. Polichromia B. Kopczyńskiego z 1932 roku, ostatnio odnowiona. Witraże E. Trojanowskiego z 1906 roku. Chrzcielnica rzeźbiona w drewnie z XVI wieku. Rzeźba w drewnie Matki Bożej z Dzieciątkiem z XV wieku. Obrazy św. Józefa z Dzieciątkiem z XVII wieku. W zakrystii obraz na płótnie: Ecce homo z XVII wieku. W Muzeum Diecezjalnym we Włocławku znajdują się z Lubrańca: obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem z XVII wieku, kielich, taca, ampułki srebrne, pozłacane, wysadzane kamieniami z XVII wieku, kielichy srebrne z lat 1715; 1716; 1728 roku. W muzeum parafialnym Tysiąclecia Chrztu Polski znajdują się rzeźby z dawnego kościoła z XVI i XVII wieku. 

W latach 1970 – 1971 dokonano przebudowy prezbiterium i odnowiono polichromię kościoła, w latach 1985 -1986 zostało założone nowe nagłośnienie i instalacja elektryczna. Zamontowano kratę, zaprojektowaną przez Antoniego Szymkowskiego z Osięcin, na której oprócz orła srebrnego z koroną znajdują się cztery herby: Lubrańca, Lubrańskich; Jana Pawła II i Kardynała Stefana Wyszyńskiego.  Po 1991 roku pokryto wieżę kościoła blachą miedzianą, zostały założone nowe okna i nowoczesny system dla dzwonów, sterowany elektrycznie. 

W latach 1996 – 2000 przeprowadzono prace remontowe przy dachu świątyni, dokonano renowacji polichromii, zniszczonej w 1980 roku w wyniku pożaru kotłowni kościelnej, renowacji i konserwacji ołtarzy. W kościele zainstalowano system ogrzewczy na olej opałowy oraz zamontowano alarm. W 2009 roku miał miejsce remont i odrestaurowanie głównego wejścia i trzech bocznych krucht. W 2016 roku przeprowadzono remont organów. W latach 2019 -2020 zainstalowano nowe ławki w nawach bocznych i prezbiterium. W latach 2013 – 2021 odnowiono elewację zewnętrzną kościoła (strona zachodnia i południowa) wraz z wierzą. Prace elewacyjne zewnętrznych ścian kościoła wciąż trwają. 

Miejscowości należące do parafii

Bielawy, Biernatki, Dobierzyn, Górniak, Kazanie, Kazanie Kolonia, Kazanie Wieś, Kolonia Piaski, Koniec, Korzeszynek, Krowice, Lubraniec, Lubrańczyk, Ossowo, Redecz Kalny, Redecz Wielki, Siarczyce, Turowo 

Cmenatarz

1.36 ha; odległość od kościoła: 1000 metrów. W pobliżu cmentarza parafialnego znajduje się cmentarz komunalny. 

Kapłani spoczywający na cmentarzu parafialnym 

ks. proboszcz Ludwik Bromirski (1828-1901), ks. proboszcz Władysław Ulatowski (1893-1980), ks. Stanisław Kwieciński – rodak (1936-1983), ks. proboszcz Bolesław Perzyna (1913-1983), ks. Eugeniusz Kręcicki – rodak (1925-1988), ks. proboszcz Józef Osicki (1934-2008), ks. Sławomir Walczak – rodak – proboszcz parafii Ochle (1971-2020)

Z parafii pochodzą

KAPŁANI: 
wyświęcony 1951 roku + ks. Eugeniusz Kręcicki; wyświęcony 1957 roku + ks. Franciszek Jóźwiak (późniejszy Rektor WSD Włocławek); wyświęcony 1961 roku + ks. Jerzy Kwiatkowski; wyświęcony 1961 roku + ks. Stanisław Kwieciński; wyświęcony 1966 roku + ks. Kazimierz Ciesielski; wyświęcony 1967 roku + ks. Stanisław Śnieżewski; wyświęcony 1968 roku ks. Stanisław Stasiak (emeryt diecezja kaliska); wyświęcony 1972 roku ks. Stanisław Drążczak (emeryt); wyświęcony 1977 roku ks. Marian Andrzejewski (proboszcz, diecezja kaliska); wyświęcony 1978 roku ks. Jan Radaszewski (proboszcz parafii Koneck); wyświęcony 1991 roku ks. Maciej Jóźwiak (proboszcz, diecezja kaliska); wyświęcony 1991 roku ks. Sławomir Kostrzewa (proboszcz, diecezja kaliska); wyświęcony 1993 roku ks. Tadeusz Stasiak (proboszcz, archidiecezja gnieźnieńska); wyświęcony 1996 roku + ks. Sławomir Walczak; wyświęcony 1990 roku o. Tomasz Sadowski CSSR; wyświęcony 1992 roku o. Włodzimierz Sowiński OP; wyświęcony 2001 roku o. Maciej Sadowski CSSR; wyświęcony 2003 roku ks. Maciej Jasiński (proboszcz parafii Brzezie); wyświęcony 2007 roku ks. Mariusz Adamczewski (wikariusz Kościelec Kolski); wyświęcony 2007 roku o. Piotr Szymański SI; wyświęcony 2016 roku o. Maciej Obrzazgiewicz SI; wyświęcony 2018 roku ks. Bogusław Laskowski (wikariusz św. Józefa – Włocławek);

SIOSTRY ZAKONNE:
+Franciszka (s. Franciszka) Gabrysiak ZSNM poszła do zakonu 1935 roku; + Natalia (s. Adamina) Radaszewska SMMM poszła do zakonu w 1952 roku; + Helena (s. Zyta) Stachowiak ZSNM poszła do zakonu w 1952 roku; Zofia (s. Sylwia) Dogońska ZSNM poszła do zakonu w 1955 roku; +Elżbieta (s. Gonzaga) Kamińska ZSNM poszła do zakonu w 1957 roku; + Zofia (s. Leontyna) Waszkiewicz ZSNM poszła do zakonu w 1970 roku. 

Błogosławiony Stefan kardynał Wyszyński w Lubrańcu

Parafia św. Jana Chrzciciela w Lubrańcu po II wojnie światowej może być dumna z niecodziennych  gości. Od dnia 4 kwietnia  do 22 maja 1945 roku ks. Stefan Wyszyński, rektor włocławskiego seminarium duchownego na plebanii prowadził seminarium. Część kleryków wraz z księdzem rektorem Wyszyńskim mieszkała w budynku plebanii, pozostała część mieszkała w kamienicy w rynku w domu p. Przybyszów.  „Klerycy bardzo weseli, radośni, pełni energii, wnosili wiele entuzjazmu i radości do naszego domu. Pomagali przy codziennych domowych pracach, opiekowali się dziećmi. Dużo pomagali, wspierali nas słowem, wraz z nami modlili się”, tak wspomina pobyt alumnów w swoim domu dziś 105 letnia Helena Przybysz, obecnie mieszkanka Lubrańczyka.

Ksiądz Stefan Wyszyński prowadził na plebanii zajęcia dla alumnów, w Kościele Matki Bożej Szkaplerznej w Lubrańcu odprawiał  Msze Święte oraz głosił słowo Boże dla lubranieckiej społeczności. W tym czasie urząd proboszcza w Lubrańcu pełnił ks.  Stanisław Kuźmiński.  W książce pt. „ks. Stefan Wyszyński ŁAD W MYŚLACH” wydanej  staraniem redakcji „Ładu Bożego” w 2001 roku istnieją cenne informacje dotyczące obecności późniejszego prymasa w Lubranieckiej społeczności: „bywał u p. Grodzickich, którzy założyli Szkołę Rolniczą w Lubrańcu – Marysinie i byli ofiarni dla Kościoła; brał udział w pogrzebie Marii Bronisławowej  Grodzickiej w 1937 r., proboszczem był wtedy ks. Stanisław Maternowski”.  

Nie tylko parafia Lubraniec cieszyła się obecnością tak wielkiego kapłana. W wyżej wymienionej książce znajdują się również następujące informacje, że w Kłobi ks. Wyszyński „pełnił z Lubrańca obowiązki administratora parafii w 1945r,. są trzy protokoły przedślubne spisane przez ks. S. Wyszyńskiego”, a w parafii Świerczyn „był administratorem parafii w 1945 r., a jego wikariusz, ks. M. Bruzda, opiekował się majątkiem w Żydowie”.  Kazania ks. Wyszyńskiego – jak wspominają najstarsi parafianie lubranieccy- były bardzo proste, piękne, podnoszące na duchu. Zasłyszane słowa przez wiernych miały odzwierciedlenie w codzienności. Do dzisiejszego dnia wierni pamiętają ks. Stefana Wyszyńskiego modlącego się długo przed Najświętszym Sakramentem w świątyni, lub spacerującego z różańcem w ręku wokół Kościoła  i z kapłańskim brewiarzem.  

W kontaktach międzyludzkich ks. Wyszyńskiego wyróżniała wielka kultura osobista, spokój, poczucie humoru, ale także  stanowczość. Potrafił mówić „nie”, upominać z miłością, a także cierpliwie słuchać, dlatego tak wielu parafian korzystało z posługi sakramentu pokuty i pojednania oraz przychodziło na duchowe rozmowy.  Późniejszy prymas Polski był wrażliwy na ludzką biedę. Wiele osób wspomina fakt, kiedy na plebanię gospodynie z Lubrańca przynosiły świeżo upieczony chleb dla alumnów, ksiądz rektor przyjął, podziękował, a także potrafił ten chleb przekazać rodzinom wielodzietnym, gdzie panowała bieda, czy głód. Często prawdopodobnie powtarzał: „potrafiliście podzielić się chlebem ze mną, ja dzielę się nim również i z wami”, dokładną wypowiedź ks. Wyszyńskiego znajdziemy w kronice Włocławskiego Seminarium Duchownego. 

Obecność ks. Stefana Wyszyńskiego wraz z alumnami w naszej wspólnocie parafialnej to dla lubranieckiej parafii  ogromny zaszczyt. Dlatego w Kościele Parafialnym w Lubrańcu została wmurowana tablica pamiątkowa, która przypomina po dzień dzisiejszy obecność pośród nas, dziś Sługi Bożego kardynała Stefana Wyszyńskiego. W ścianie budynku plebanii również jest wmurowana tablica, która przypomina, że w powojennych czasach, poklasztorna plebania zastępowała włocławskie seminarium. W tym miejscu należy również wspomnieć, że jedna z ulic naszego miasta Lubraniec, nosi nazwę  Kardynała Stefana Wyszyńskiego.  Ks. Tomasz Fischer – wikariusz